The Music Never Stopped (2011) | සංගීතයේ අරුමය

මම අද දෙන්න යන්නෙ ටිකක් වෙනස් විදියක චිත්‍රපටයක්. මේ දවස් වල Drive ෆිල්ම් එකට සබ්ස් දාගෙන යනව. ඒ අතරෙ බයිස්කෝප් එකට පෝස්ට් එකක් දාන්න හිතුන.

මේ කතාව නම් මට හොඳටම හිතට වැදුනු එකක්. (මේ වගේ තවත් හිතට වැදුනු ෆිල්ම් එකක් තමයි, I am Sam. ඒ ෆිල්ම් එක බලල නැත්නම් ඒකත් බාගෙන බලන්න) සංගීතයට ආස කට්ටිය නම් මේක බොහෝම කැමැත්තෙන් බලයි. දැනට imdb.com වල 7.3ක රේටින් එකක් තියනව. Lou Taylor Pucci, J.K. Simmons, Cara Seymour, Julia Ormond, Mía Maestro රංගනයෙන් දායක වෙනව. මිනිත්තු 105ක දිවෙන මේ කතාව පවුලේ හැමෝම එක්ක රසවිඳින්න පුළුවන්.

මේ කතාව සිද්ධවෙන්නෙ අසූ ගනන්වල. සාමාන්‍ය ඇමරිකන් මැදිවියේ යුවලක්. හදිස්සියෙම මේ දෙන්නට ෆෝන් කෝල් එකක් එනව. අවුරුදු විස්සකට කලින් ගෙදරින් ගිය ඒගොල්ලන්ගෙ පුතා ගේබ්‍රියල් ඉස්පිරිතාලෙක ඉන්නව කියල. ගිහින් බලනකොට මේ දෙන්නට දැනගන්නට ලැබෙනව ගේබ්‍රියල්ට, මොළේ ටියුමර් එකක් කියල. හොඳ සිහිය නෑ. විකාර දොඩවනව. ඔපරේෂන් එකකින් ඒක අයින් කලාට පස්සෙ යම්තාක් දුරට එයාගෙ තත්ත්වෙ හොඳ අතට හැරුනත එයාගෙ ජීවිතේ එක තැනක ඉඳල කිසිම දෙයක් එයාට මතක නැහැ. මොළයේ අලුතින් කිසිම දෙයක් ධාරණය වෙන්නෙ නෑ. මොහොතකට කලින් කිව්ව දෙයක් මොහොතකින් අමතකයි. දොස්තරවරු කියන්නෙ මේක හොඳ කරන්න බැහැ කියල. ඒත් “මියුසික් තෙරපි” හරහා ගේබ්‍රියල් සුව කිරීමට හැකිවේවිද? සංගීතය හරහා නැතිවූ බැඳීම්යලි ඇති කිරීමට හැකි වේවිද? ෆිල්ම් එක බාගෙන විතරක් යන්නෙ නැතුව කමෙන්ට් එකකුත් දාල යන්න හොඳේ. 🙂

ලිපිය – ඉන්දික ජයතිලක (indikson)